۲۴ آبان، دانشگاه زنجان برای دومین بار شاهد نمایشی سخیف از جمعی بود که اگرچه در ظاهر عنوان دانشجو را یدک می کشند، اما به واقع رفتارشان لکه ننگی بر پیشانی دانشگاه و دانشگاهیان شد.
به گزارش موج رسا; ۲۴ آبان، دانشگاه زنجان برای دومین بار شاهد نمایشی سخیف از جمعی بود که اگرچه در ظاهر عنوان دانشجو را یدک می کشند، اما به واقع رفتارشان لکه ننگی بر پیشانی دانشگاه و دانشگاهیان شد.
جمعیتی اندک ولی پرسروصدا که به‌نام اعتراض و با ادعای آزادی بیان، رکیک ترین واژگان را بر زبان می آورند و مفتخر از برپایی این سور و سات رکیک، دانشگاه زنجان را جولانگاه وقاحت خود می کنند.
آنچه در دانشگاه زنجان برای دومین بار روی داد نه ارتباطی با واژه مقدس آزادی داشت و نه در شان دانش و دانشگاه بود به گونه ای که بازپخش آن برای هر انسانی که ذره ای به حیا و ادب معتقد باشد شرم آور و غیر قابل تحمل است
بیان رکیک ترین واژگان جنسی و اخلاقی در برابر دیدگان اساتید و سایر دانشجویان توسط یک عده قلیل و فحاش در شرایطی بیان شد که پیشتر و در هشتم آبان ماه نیز عینا همین مسیر طی شده و ۱۰هزار دانشجوی دانشگاه زنجان قبلا نیز با چنین لجن پراکنی مواجه شده بودند.
آنچه در این میان اهمیت دارد پی بردن به شیوه چنین قشون کشی است که نام اعتراض را بر خود نهاده است. شیوه ای کاملا دیکتاتورمآبانه برای تحمیل آزادی خواهی عده ای معدود و محدود به سایرین.
گروهی صدنفره، فحاش و بی ادب، که ابتدا فراخوان تعطیلی و اعتصاب کلاس می دهند و اگر دانشجویی با ایشان همراه شد مفتخر به مقام حامی مردم می گردد و خدا نکند آن دانشجو قصد کند به هر دلیلی سر کلاس حاضر شود.
همین گروه اندک فحاش به گونه ای از خجالتش در می آیند که دیگر هوس آزادی خواهی هماهنگ نشده به سرش نزند.
اگر همچنان اصرار بر حضور کلاس داشت به راحتی آب خوردن مسیر او را سد کرده و این بار به زور بازو او را به قیام عمومی آزادی خواهی پیوند می دهند.
همین گروه اراده می کنند تا در سلف دانشگاه به صورت مختلط غذا تناول کنند. در چنین شرایطی ابتدا جداکننده بین دختران و پسران را می شکنند و سپس چند پسر قلچماق به خودشان اجازه می دهند در بخش دخترانه ورود کنند و با عربده کشی و شعاردهی به آزادی! برسند.
نکته جالب ماجرا بی تفاوتی مسئولان دانشگاه زنجان است که شاهد تمامی این اتفاقات هستند، فحاشی رکیک جنسی و استادیومی شرم آور را می‌شنوند، شکسته شدن پارتیشن را می بینند، جولان دیکتاتوری تحمیلی عده ای محدود را زیرنظر دارند ولی ترجیح می دهند با سکوت مرگبار خود به خیال خودشان اجازه تخلیه هیجانات دانشجویی را بدهند و این در شرایطی است که دانشگاه ابزارهای قانونی گسترده ای برای مقابله با هنجارشکنی در اختیار دارد.
به هر روی این جنبش هر چه نام داشته باشد، اعتراضی نیست چراکه اعتراض آداب دارد و این جماعت حتی مسیر هرگونه اعتراض صحیحی را نیز مسدود کرده اند.
امروز شاهد استبداد صغیر عده ای فحاش هستیم که در سایه لطف مسئولان منفعل دانشگاه زنجان می تازند و می شکنند و شنیع ترین ادبیات را به کار می برند.
دیکتاتورهای کوچولو و بی ادب، حیثیت علم و دانش و دانشگاه را به سخره گرفته اند و بنظر با این شیوه مدیریت دانشگاه، همچنان شاهد روزهای سیاه خواهیم بود.
آرمین بازرگان- دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه زنجان
انتهای خبر/
